ümit manay şiiri.

bizim sokağın başında…
jilet necla
ağzında sigarası
her gece
loş adamlara şehvet satar
satar neyi var neyi yoksa

saatler telefonlar çalar
kapı zilleri susmaz hiç
savrulur bütün gençliği
yılların hoyratlığında

ve bir akşam
mahalle sessizleşir
sarar bütün havayı
barut ve kan
necla düşer karanlığa
çıkmaz sesi hiç
güzelliği teslim olur
azrail’in kollarında

http://homojen.ayisozluk.com/jilet-necla/