"ne yapmam gerektiğini biliyorum

evde yine hiç kimse yok. hiç olmadılar ki! küçükken, aslında bir prenses olduğumu, kral babamın iyi yetişmem için bana kocaman bir oyun oynadığını, çevremdeki herkesin oyuncu, her şeyin dekor olduğunu, sıradan bir insan gibi yetişirsem daha akıllı bir prenses olacağımı düşündükleri için bu saçma sapan şeyleri bana yaşattıklarını hayal ederdim. değilmiş, hala kimse gelip beni sarayıma götürmedi.

hayal kurmak, çamaşır suyu içmek kadar zor!

yazacak bir şeyim de kalmadığına göre evet, artık bitti, perde!"