kendimize yüklediğimiz anlam

var olmayan etiketlerle yaşama çabası günümüz dünyasının yaldızlı bir ifade biçimidir. zaman zaman öyle bir hal alır ki soyununca tüm giydirilen giysilerden, çıplak kalmaya korkabiliriz.

yüklediğin anlamlardan arta kalan
bir dilim et bir damla kan
duvara astığın resimdeki çivi
düştüğünde pembelerin altından görünen gri
kaybolunca duvar kör dilsiz sağır

koruyucu gerek örtmek için maskeyi
saklanamazsa ne kaybedişlere gebe
anlamlar ilan ederken ortamın veziri
olursun aniden tutkunun esiri
elinde kalan bir parça övünç bir ömür kahır

şişen egoya tutulan alkış
sahneden inerken beliren akıcı makyajlı bakış
hepsi son beklentili hepsi bizden bağımsız kimliklerle yarış
imzalamadan özünle barış
anlam uçuşunca kendinle kalmaya alış
1 Entry Daha