"
çoğunluk her şeyi kabullenendi
kim kimi yendi?
çok mu önemli!
bana baksana benden sana ne?
kendimi anlatamadım hiç kendime
içim ağlar deme sakın dayan
gözlerinin rengi yıldızlardan..
yanıma gel be pamuk prenses
kafamın içinde paniktir her ses
yetmedi yak bitmedi çek,
için doldu dumanı dost bildiğin için
sen de mi iğrendin benim gibi
işin içi çıkarsa hep canım cicim
uyan rüyadan kalk bu yataktan
uyan rüyadan kendine gel can
uyan rüyadan bir kere baksam
geri dönemem ben anlatamadım
tutamayacağım her sözü ben verdim
boşver desende boşveremezdim (ki)
bilirim ben sonu hep aynı
ağrı ve b*ktan his bu heryerim
deli gibi med ve cezir bu gönlümün
hastalıklı yanı size kalsın
git yalan olunca dön gel dediler
no.1 susunca başlayamazsın
şimdiki dostumun adı bir hiçlik
hep bir ağızdan kendine iyi bak
her yeri saransa hatıralarım
her şeyi değil de kendimi yakarım
insanlar boş kutu gibi dostum
tekmeledikçe bi' ses çıkarırlar
içine atanlar intikam hırsı
geçmiş kırmızı kutu kola tarzı
uyan artık rüyadan dedi
kimseye anlatamadım derdimi
benim hayallerim derin bataklık
seni de çeker içine uzak dur artık
yağmurdan önce gelen hit
zaten ölmeye gelmedik mi biz
sen beni boşver kendine iyi bak
yalan be yaşayabilirsin bensiz
"