nazım hikmetin atom bombasına karşı olan tepkisini dile getirdiği şiirlerden biri.. hiroşima olarak da bilinir. zülfü livaneli tarafından bestelenmiş ve seslendirilmiştir. sevingül bahadırın yorumu da dinlemeye değer.
sevingül bahadır yorumu: zülfü livaneli yorumu:
"ölü kızcağız"
bugüne kadar dolaşıyor dünyayı övünüyor gibi mi geliyor ne değil dolaşan o küçücük japon kızcağızı da insanları atom harbine karşı savaşa çağırıyorsa çağırabiliyorsa ve insanlar onun incecik sesine kulak kabartıyorsa o bu kuvvetini hiroşimada bir kağıt parçası gibi yanıp kül olmak pahasına kazandı.
kapıları çalan benim kapıları birer birer. gözünüze görünemem göze görünmez ölüler.
hiroşimada öleli oluyor bir on yıl kadar. yedi yaşında bir kızım, büyümez ölü çocuklar.
saçlarım tutuştu önce, gözlerim yandı kavruldu. bir avuç kül oluverdim, külüm havaya savruldu.
benim sizden kendim için hiçbir şey istediğim yok. şeker bile yiyemez ki kağıt gibi yanan çocuk.
çalıyorum kapınızı teyze, amca, bir imza ver. çocuklar öldürülmesin şeker de yiyebilsinler.