konuşacak kimsenin olmaması

yedi yıl önce ilk kez antalya'da yaşadığım ve hayatıma giderek daha çok hakim olan durum. insan insanın zehrini alır, sözünden yola çıkarsak bir dostla ya da arkadaşla yapılan sohbet ya da dertleşme kafanızı dağıtmanızı sağlar ve kendinizi daha iyi hissettirir. bu yüzden derler ya " iyi dostları olanların psikoloğa ihtiyacı olmaz." diye. varsa çevrenizde konuşabildiğiniz iyi dostlarınız onlara sahip çıkın ve sıkı sıkı sarılın. olmuyor böyle içine atarak.