elif şafak- pinhan

kelime anlamı olarak "saklı, gizli" diye açıklayabiliriz. oldukça etkileyici, ağdalı fakat bir o kadar da sürükleyici bir üslubu vardır. hayatının amacını bulmak üzere yola çıkmış bir dervişin aşk hikayesidir. mahalli kültür ve anadolu mistizmine atıflarda bulunur. ayrıca şu yapacağım alıntı aslında neden eşcinsel bir temaya çok uyduğunu bize anlatır;

"korktu. gidip de varamamaktan degil , varip da dönüs yolunu bulamamaktan degil, dönüp de geride biraktiklarini yerinde bulamamaktan degil; bir kendini bulamamaktan, buldugunda korkmaktan korktu..."

kitapta cinsellikten ziyade psikolojik ikilem ve aşk öğelerine yer verilmiştir. kullanılan osmanlıca kelimeler okuduğunuzda anlamını çözemeyeceğiniz türden değil. hatta oldukça ahenklidir de, akide şekeri gibi söylerken ağzınızda erir. kitapta beni etkileyen şiirlerden biri de şuydu;

"periden güzel huriden müstesna
sebeb-i enva-i bela türlü cefa
tam üç tane ismin var iken,
sonuncusu canfeza
yedi düvel çehrene müptela
ben garip aşık-ı şeyda iken
terk-i can etmen reva mı bana
müsterih ol sırrını vermem ağyara
sırrın da senle beraber karıştı toprağa

bi-vefa, bi-vefa, bi-vefa"