dış dünyaya yönelik coşkunun üstüne ölü toprağı serilmesi, derinlere kök salmış sancılı bir elem, hayattan tat alma performansında belirgin bir azalma, etkinliğin neredeyse bütüncül bir biçimde ortadan kalkması ve özsaygının yerine kendini haksız görme, aşırı eleştirme duygularını koyarak, kuruntularla hayatı çekilmez bir hale getirme durumudur.