mesleğin gözle yoklanır, elle hırpalanır ve burunla taciz edilir hale gelesiye hayata tazahür etmesi hali. her insanda görülmez. mesleğini seven insanda görülür. yahut mesleğiyle haddinden fazla haşır neşir olan insanlarda görülür.

az evvel arkadaşım mahmut benden yardım istedi. bu doğrultuda bir fikir sahibi olmam için telefondaki mesajını okuttu: " seni seviyorum ama sen öyrenirsen ne bilim aylen öyrenirse diye sustum. konuşmadım." mesajı okudum ama mesajı gönderenin tahsilini tahmin etmekten algılayamadım. bilim--bileyim. kabul edilebilir. neticede bir çok 'tahsilli' vatandaş gibi biz de mesajlarda 'yapim/yapiim/yapiym'ı kullanmayı tercih ederiz. o fasıladan bir bab. konuşma diliyle yazmış, tamamdır. fakat ayle--aile ve öyrenirse--öğrenirse... -i- ve -ğ- sesinin -y-'ye inkılap etmesi çok normal. ama "bilim" ile aynı kefeye konmaz. aklım almıyor, imlası zor olmayan kelimeler. yani neden, nasıl yani? gazate de mi okumuyor bu adam, ya tv?! şaşkınlık içindeyim. mahmut sordu "ee ne düşünüyorsun?".

"- ne diyeyim mahmut? ver bir daha okiym*?" yalan mesajı okumadım ki mezkur kelimeleri düşünmekten tey allam. bazen bu kadarı fazla diyorum.