meyve veren ağaç taşlanır

başarının önünde engel oluşturmak anlamında bir söz. o kadar çok tüketilir ki son aldığı şekil küçük dağları yaratanların/yarattığını sananların herkesi o küçücük ama kendince büyük dağların eteğinde erimeye mahkum karlar olarak nitelendirmesi şeklindedir. yani eleştiriye olan tahammülsüzlüğümüzün komplekslerimizle cafcaflı hallere sokulması.

(bkz: kendimize yüklediğimiz anlam)