bazen kendimize mutlu süsü vermek, yalnızlıktan en ufak bir kanıt bırakmamak adına kalabalıkmış gibi yaşarız. işte bu kendini kandırma yöntemi belki bu sahte yaşam çabasını biraz daha meşru kılar. insan bazen gerçeklerden, kendinden sıkılır ve bana biraz yalan söyle bu gece ihtiyacım var diyerek birine sığınmak ister. ama böyle birinin yokluğunda, öyle birinden duyulmak istenen- yalan da olsa- büyülü laflardan mahrumsanız kendinize yalandan bir dünya çizmeye hakkınız vardır. işte bu miş gibi yaşamanın ileride varolacak biri adına ödenen bedelidir.

(bkz: dokunulmak)
(bkz: sevgi açlığı)