bir arkadaşımın tanıdığı bir gün mmm migrosa gitmiş bir arkadaşıyla. işte böyle reyonlarda falan takılıp bişeler alırken arkdaşıyla muhabbet ediyorlarmış. kız arkadaşına ' ya varya yalnızlıktan ölcem yeter artık! niye kimse yok hayatımda' diye serzenişte bulunmuş. o esnada aynı reyonda bulunan yaşlı bir teyzemiz de bu sohbete kulak misafiri olmuş. sonra kızlara yaklaşıp demiş ki 'yavrum benim böyle böyle mesleği elinde bir oğlum var. al facebooktan ekleyin birbirinizi bir konuşun'* şuan evlenmişler ve bir tane de çocukları varmış*

bu hikayeden çıkarmamız gereken sonuç eğer hepimiz birgün evde kız kurusu olarak kalırsak mmm migrosun yollarını aşındıracağız tatlitoşkoloşkolarım.

sevgiler pierrot.