uzun yıllar önce çok ciddi bir kimyasal zehirlenme neticesinde yaşamış olduğum inanılmaz ve tüyler ürpertici deneyimdir.
hastanenin yoğun bakımında yattığım sırada monitörde sayaçın sıfırı gösterdiği, monitörde bir süre devam eden dümdüz çizginin hayatımın bittiğini gösterdiği andır. bedenden gerçekten çıkılmaktadır, ve gerçekten kapkara bir tünele girilmektedir, o tünelde somut olarak görmediğiniz vefat etmiş yakınlarınızın olduğu bilgisi ruhunuza yüklenmektedir. ben öldükten sonra beni geri getirmeye çalışan doktorun deliler gibi çırpındığı dakikalardır bunlar. bu deneyimi yaşadığını anlatan insanların çoğu anlattığı şeyler doğrudur, ama bu konu çok önemli bir ekleme yapmak istediğim bir konudur, öldüğünüzde öldüğünüzün ve dünyadan koptuğunuzun farkına varıyorsunuz, ve diğer boyutta korkunç bir acı başlıyor, o acının adı geri dönme isteği, bedenlenme isteğidir. öbür tarafa gidip gelmek bir cümle değildir, kişi geri dönmeyi başarırsa hayatı ve ölümü anlamak konusunda bir devrimdir, insan ruhu sürekli bedenlenmiş olmak istemektedir. öldüğünüzde hissedeceğiniz en büyük acı ve eksiklik dünyada fiziken olamayışınızdır. öbür tarafa gidip gelmek tıbben, raporlarla sabitlenmiş bir deneyimimin halk arasındaki adlandırmasıdır. öbür tarafa gidip gelmek, kimyasal bir etkenin beni bitirmesi ve yoğun bakım,rehabilitasyon hekimimin beni geri döndürdüğü boyutsal savaşın kısacık dört kelimelik anlatımıdır.