buyrun bu benim! eğitim-öğretim kurumlarının tümünde- dershane, kurs, özel okul, meb- 19 yıldır çalışmış bir eğitim emekçisiyim. diğer sözlükte karşılaştığım ve burada görmeyi hiç istemediğim bu ağır sorgulamalara tekrar cevap vermek zorunda olmaktan da hiç hoşnut değilim, ama mesleğime olan sevgim ve saygım için bir de burada açıklayayım.
efendim yapılan araştırmalar gösteriyor ki öğretmenin en itibarlı olduğu, el üstünde tutulduğu dönemler öğretmene en ihtiyaç duyulan dönemlerdir. (bkz:cumhuriyetin ilk yılları ) bu dönemde öğretmenler mebuslardan daha yüksek maaş alıyorlardı, çünkü bir halkın okur-yazarlık düzeylerinin yükseltilmesinden, kültürel gelişmesinden onlar sorumluydu. köy enstitüleri bunu için kurulmuş mükemmel okullardı. ancak iktidarda bulunan siyasiler amerika'nın emriyle "zararlı insan yetiştiriliyor dedikleri." bu okulları kapattılar. abd'nin gizli sömürge yapmak istediği bir ülkede kafası çalışan insanlara gereksinim yoktu zira! sonrasında ve şimdi hiç nitelikli insan yetiştirmeye yönelik bir eğitim politikamız olmadı. sonuçları malum! eğitimin önemi azalınca öğretmenin de itibarı yerle bir oldu. üniversite mezunu devlet memurları içinde en düşük maaş alan öğretmendir, çünkü kendilerine o kadar da gereksinim yoktur. "ben beyinlerini boşalttım, sen başalrında dur, güt, yeter"den öteye gitmeyen bir işlevimiz var. artık iyiden iyiye polis devleti olmaya başladığımın için bakın polisler daha itibarlıdır ve lise mezunu bir polis, öğretmenden daha yüksek maaş alır. çünkü devir onların devri!
şimdi sorun para mı? bir ölçüde evet, çünkü biz de insanca yaşamak istiyoruz. her şeye rağmen öğrencilerimiz için verimli olmaya çabalarken geçim sıkıntısı belimizi bükmese iyi olur. ama en çok itibarımızı geri istiyoruz. "ne iş yapıyorsun da bir doktor kadar maaş istiyorsun?" diyenler eğitimsizliğin bu ülkeye nelere mal olduğunu umarım görüyorlardır. görmüyorlarsa bile yakın zamanda türkiye hepimiz için bir cehenneme dönecek, o zaman anyayı konyayı hep birlikte göreceğiz.
okuldaki hizmetli benden çok maaş alıyor. bu dünyanın her yerinde abestir, kasıtlıdır, ayıptır! her gün onca çocukla uğraşmak zorunda olan, hem fisiksel hem zihinsel büyük bir yorgunluk yaşayan öğretmenlere "aha da seni bu kadar adam yerine koyuyoruz!" demenin en pespaye yoludur. kimse "amele, hizmetli az maaş alsın." demiyor. ama ben de onların gerisinde kalmayayım artık! bu kadarı değersizliğimizin ilanıdır.
tek tek yanıtlamak isterim:
1) kar tatili olmuşsa ücretimiz kesilir, yani yan yatıp para almıyoruz.
2) yaz tatili öğretmen için 1,5 aydır. çocuklar 3 ay tatil yapar. biz sorumluluk ve not yükseltme sınavlarında ter dökeriz.
3) yarı yıl tatili mecburidir. bize kalsa yapmak istemeyiz, çünkü tatil süresince yine ücretimiz kesilir. bütün hesaplar alt üst olur.

öğretmenin itibarsızlaşmasına göz yuman, bunu alkışlayan, bir de bir avuç tuz alıp seğirtenler yaklaşan karanlık üstlerine çökünce hiç vızıldamayacaklar! oturup başlarına geleni metanetle karşılayacakalar!