2013 yılında istanbul'da izlediğim piyanist, aynı gece nils frahm ve a winged victory for the sullen de sırayla sahne almıştı, finalde hep birlikte çaldıkları an hayatımdaki en güzel anlardan birisiydi. bonus olarak yanımda oturan 50lerindeki 2 kadın ve arkadaşlarıyla tanışmam, üzerine olafur'un kuzenleri olduklarını ve rastgele istanbul'da denk geldiklerini öğrenmek gibi güzel de bir anım var. ayrıca bunlarda sanırım müzikal yetenek genetik, zira kuzeni (bkz: olöf arnalds) da aşırı başarılı bir şarkıcı.