agatha christienin romanları arasındaki favorimdir. kitap inanılmaz şekilde sizi gerer ve ürkütür. kurgusu çok alışıldık olsa da asla modası geçmeyen veher daim güzel olacak olan malikane içine kapanmalı katil kim kovalamacasıdır. kitabın en başta bir şiir üzerinden ilerlemesi de ayrı bir gizem katmaktadır. kitabın sonuna kadar bekleyin.

on küçük zenci yemeğe gitti, birinin lokması boğazına tıkandı. kaldı dokuz,
dokuz küçük zenci geç yattı, sabah biri uyanamadı, kaldı sekiz,
sekiz küçük zenci devon’u gezdi, biri geri dönmedi. kaldı yedi,
yedi küçük zenci odun kırdı biri baltayı kendine vurdu. kaldı altı,
altı küçük zenci bal aradı, birini arı soktu. kaldı beş,
beş küçük zenci mahkemeye gitti, biri tutuklandı. kaldı dört,
dört küçük zenci yüzmeye gitti, birini balık yuttu. kaldı üç,
üç küçük zenci ormana gitti, birini ayı kaptı. kaldı iki,
iki küçük zenci güneşte oturdu, birini güneş çarptı. kaldı bir zenci.
bir küçük zenci yapayalnız kaldı. gidip kendini astı. kimse kalmadı.