bazen insanı öyle bir duruma sokuyorlar ki, uyuşturup damarlarına basasın geliyor zehri. göz kapakların kapanırken dünyada hiç olmadığın kadar yalnız olacağın ve kendi kendine gömüleceğin o anı bekliyorsun. etrafındaki insanların birer toz parçası gibi etrafta uçuşmasını seyretmek istiyorsun. bütün bu ağırlığı ve yorgunluğu yavaşça uykuya esir etmek istiyorsun