90ların kaybolmaya yüz tutmuş değerlerinden biridir. eskiden sokağa çıktığınızda birbirine pandik atan, plastik mermili tabancalarıyla oynayan, birbirinin şortunu indiren neşe dolu çocuklar görürdünüz. şimdiki çocuklar pandiğin değil felsefesini sözlük anlamını bile bilmiyorlar. hep bu üniversite mezunu bilinçli anne-baba kuşağı yüzünden pepee izleyen çilekli süt içen dejenere olmuş değerlerimize sahip çıkmayan hastalıklı bir nesil yetişiyor.

(bkz: buradan yetkililere sesleniyorum)