arapların meşhur cahiliye dönemi, islam dinininden çok daha ilerici ve geliştirici nitelikler taşıyordu...
o dönem için klasik iftira, insanların putlara taptığıdır.
oysa putlar, belli değerlerin ve tanrıların sembolüydüler...

daha sonraki dönemlerde kullanılan putlaştırma olgusunun tipik örneği, monarşi dönemlerinde görülmüştür.
örneğin, türkiye milletinin bazı kesimleri, osmanlı tarihi denildiğinde sadece ve sadece padişahları anımsar ve selamlar.
cumhuriyet deneyimine rağmen, günümüzde de, padişahları, tek adam rejimlerini ve diktatöryal yönetimleri özleyen ve besleyen odaklar vardır.
onlara söylenebilecek en uygun önerme: tencere dibin kara seninki benden kara...