evrensel ahlak ilkeleri oturmuş değil. herkesin ahlağı kendine. herkesin dini kendine. herkesin tabusu kendine. ortak bir insanlık kültürü son yıllarda gittikçe yara aldı; çok hızlı bir şekilde kendini yaralamaya devam ediyor insanlık. tüm dünyada kamplaşma ve taraflar arası keskinleşme artıyor. ötekileştirenler bile ötekileştirme yapıyor. topluma entegre olmak yerine kimileri asimilasyonu seçiyor veya kendini gizliyor, kimileriyse karşı tarafa kılıcını çekiyor; bunu gören öteki, ötekine çekiveriyor kılıcını. her grup ve/veya kişi kendi geçişkenliğini mikro kimliklerle sınırlıyor.
eşcinseller açısından olan gelişmeler iyiymiş gibi gözüküyor dünyada ama öyle değil, gelişmiş batı ülkelerinde evlilik vb. gibi tanınan haklar ne kadar yeterli? bu verilen haklar, karşı kampta bilenme yarattı mı, yaratmadı mı? bunları hep sorgulamak gerek...
gidişat iyi değil aslında; gidişat hiç ama hiç iyi değil. hayır, nihilist değilim ve edebiyat parçalama derdinde de değilim veya popüler olmak gibi bir gayem de yok.
düşünebilenlere düşünebildiklerini anımsatmak... evet, belki bir önceki cümlem gayemdir.

(bkz: ötekileştirilenlerin ötekileştirme yapması)
(bkz: ötekileştirmek)
(bkz: ötekileştirmemeye çalışıp ötekileştiren insan)
(bkz: ötekinin ötekisi)
(bkz: ötekileştirme yaptığı halde ötekileştirmediğini iddia eden ötekileştirilmiş kişi)
(bkz: ötekileştirmeyin derken ötekileştirebilen insan modeli)
(bkz: sözlükte açılan her başlığı faşizanlıkla ve ötekileştirmekle ilişkilendirmek)
(bkz: ötekileştirme sanatı)
(bkz: ötekileştirme)
...

tanım: " quo vadis?", eşcinsellerin uzayda izole arkolojilerde yaşamalarını dahi düşünmektir ve bu tam bir distopya olacaktır insanoğlu için;* bunu cidden düşünen homofobikler var ve benzer şekilde kimi ırkları, etnisiteleri yok etmeyi, eşcinselleri yeryüzünden kazımayı amaç bellemiş kişiler, gruplar barındırıyor insanoğlu hala ve bu artmakta; öyleyse buna dur demek için neler yapmalı?
düşünelim. düşüneyim. düşünün.