eski model kolay lokma erkekleri eve atmanın eşsiz bahanesi. günümüzdeyse yoluna halı sersem, üstüne para versem, kulunum kölenim dersem, yine de olmaz mı yar... sözleri bile kar etmiyor.

(bkz: eve erkek atmak)

ilk okulda başlamıştım özel defteri bile vardı.. şimdi nerde bir bakayım

aslında bir hobi olmasından ziyade seksüel anlam katılarak şakalarda kullanılan bir hobi işi.

cidden benim böyle bir kaç kolleksiyonum vardı ama ortaokul yıllarımda. erkeklere göstermeye cesaret edememiştim o dönem bir kaç kıza göstermişliğim var, cidden işe yarıyordu. pul, kartpostal, para, misket, peçete, maket vs. allam ya şimdi düşününce güldüm ve ne salaklık dedim sözlük.

acaba "param yok * pulum yok *"taki pul eksikliği sex hayatının kötü gitmesi anlamında mıdır?burdan bunu mu çıkarmalıyız diye düşündürdü gece gece beni.hani adamın gösterecek pulu bile yok.sex hayatı içler acısı babında.

platonik aşklarım vardı. şahsıma münhasır hatıralarla unutulmaz yapıyordum onları. çantamın arka gözünde küçük naylon poşetlerinin içinde mendiller taşıyordum. her mendilin içinde de mentollü bir mendil olurdu, kokusunu bez mendile bulaştırsın diye ve muhakkak bir tane de cebimde. kağıt mendil o kadar yaygın değildi. sonra hoşlandığım kişiye verirdim. amaç onun dokunmasını sağlamaktı. yıllarca teneke bir kutunun içerisinde sakladım o mendilleri. garip bir alfabe uydurmuş, hangi mendilin kimin hatırası olduğunu küçük renkli etiketlere yazıp içinde mendil olan naylonun üzerine yapıştırmıştım. bir hazine gibiydi benim için. ortaokul son sınıftayken kayak kampına gittiğimde zirvedeki kulübenin içinde duvarın dibine gömmüştüm o kutuyu. her sene gidip o kutuyu çıkarmak gibi bir hayalim var...