ambient müziğin iyi iş çıkaran isimlerinden ilk akla geleni ve 80'ler pop kuşağına ilham veren gay ikonu. eno sıradışı görünümü ve yaptığı o dönemin tanımlanamayan müzik türüyle tam anlamıyla eşcinsel bir dışavurum kaynağı olmuştu.

sebastine gibi eşcinsel temelli yahut popüler olmayan işlere müzik yapan bunun dışında albüm ve münferit tekliler yayınlayan eno, yapımcı ve görsel performans sanatçısı aynı zamanda. 45 yıla yaklaşan kariyerinde kafa dinlemelik işler yapan müzik adamı bu yıl 56. grammy ödüllerinde lux(2012) ile en iyi new age albüm kategorinde de aday. her biri yaklaşık 20 dakika süren 4 parçadan oluşan kesintisiz şarkılar müdavimleri için hayli yalın ve iddialı.

eşcinsel olduğunu gizlemediği 20'li yaşlarından:

lux - day of light:

spinning away adlı ilahi gibi huzur veren şarkısıyla tanıdığım, ondan sonra da bir daha vazgeçemediğim müzik insanı. bu ambient alanında alan parsons bir, brian eno iki diyorum.

(bkz:heroes) , (bkz:roxy music). bu arada eşcinsel olup olmadığına dair herhangi bir açıklama yapmamıştır.