müziğe oldukça karamsar halde ve depresif bir ruh halinde başlamış, yaşıt sanatçılara göre hüzün denizine erken düşmüş amerikalı indie rock sanatçısı.
uzun zamandır bağımlılıkla mücadele ediyordu. dolayısıyla epey sağlıksız dönemlerden geçti ancak son birkaç yıldır çok daha sağlıklı olduğu hemen fark ediliyor. çok asi bir kız. din, hristiyanlık, ruh sağlığı gibi konularda oldukça cüretkar yazan bir o kadar da kendini ciddiye almayan bir kalemi var.
21 yaşında sprained ankle gibi bir albüm yaptı ki o zamanlar bu denli karamsar sözler yazması eleştirilmişti, halbuki kadının karakteri bu.
"i used to never wear a seatbelt 'cause i said i didn't care what happened i didn't see the point in trying to save myself from an accident"
bu sözler önemli çünkü bağımlı haliyle yazdığı hurt less'in kapanış sözleri bağımlılıktan kurtulduktan ve kendini yeniden bu haliyle tanıdıktan sonra yazılmış ve şöyle gidiyor:
"this year, i've started wearing safety belts when i'm driving because when i'm with you i don't have to think about myself and it hurts less"
ikinci albümü turn out the lights ise dönüm noktası oldu. appointments, hurt less, sour breath çok güzeldir.
üçüncü albümü little oblivions'ı 2 sene önce çıkardı. ilk iki albümündeki minimalist havayı değiştirip sound'unu zenginleştirdi. bence çok iyi de yaptı. en çok tutan albümü little oblivions oldu ve "kalabalık" indie hayranlarının dikkatini çekebildi.
efemerid