seni seviyorum diyebilmek

bana herzaman saçma gelmiştir seni seviyorum demek.
seni seviyorum iki dudak arasından çıkması kadar kolay olmamalı,daha doğrusu iki kelimeye sığdırılmamalı.
şayet ben seviyorsam bunu sözlerle değil ona olan hareketlerimle ona olan özlemimle sadakatlığımle,
sahiplenmemle o yanımda yok ken onunla olmakla hissettiririm sevmek bence bu...
ha...kimileri bu sözü duymak ister , sevildiğini bilmek ister,bazılarına bu durum hoşta gelmiyebilir tabi
bu hayatındaki insanı tanımasıylada farkındalık yaratır...
ben sevgimi sözle değilde ama dediğim gibi bende geçerli değil seni seviyorum demek.
çalışmadığınız halde çalışıyorum demek gibi bir durum.
seviyorum demek zordur her zaman
boş bir laf gibi gelir
dur söyleme yalnızca bak bana
gözlerim söyler nasıl olsa

şeklinde bora öztoprak yorumunda özetlenmiş durumdur.
dediğiniz anda kaçabilecek çok insan vardır.
söylemek ile hissettirmek arasında fark olan cümle. dudaklarından arasından her cümle çıkabilir bunu cidden hissetmeden söyleyebilen çok insan var.
önemli olan söylemek ve karşılık alabilmek değil, hissetmek ve hissetirebilmek.
içim titreyerek,korka korka diyebilmiştim sadece bir kişiye...lakin o tam tersi bir korkusuzlukla üstüme basıp geçmişti.o zamandan beri belimi doğrultamadım.

dramaqueenliğe giriş 101 dersi bu cumleyle başlıyor olabilir :)