bireysel bir serzeniş olabilir elbette. yeri geldiğinde bunun uygun bir üslüpla dile getireleceği yerlerde elbette vardır. ama burayı ipliğini pazara çıkartmak meydan muharebesi sanan kişilerede ne ve kim oldukları ivedilikle hatırlatılmalıdır. kimseye sözlükte ne olur gitme denmediği gibi sensiz bir hiçiz demekte o kadar saçmadır. kısacası sözlükte kimse vazgeçilmez değildir. bilmem farkında mısınız ama sözlük, sosyal bir mecra olarak hasbel kader adından söz ettirebiliyor. yani birilerinin sorumsuzluğunu, saygısızlığını ve yersiz serzenişlerini kaldırabilecek bir yer değildir* aynı zamanda da kimse haddini ve yetkisini aşan davranışlarda da bulunmamalıdır. *

madem böylesine bir boşluk olduğu düşüncesi haiz; sözlük yönetimi bunu yetki değerlendirmesi yaparak çözebilir. bu konu bu kadarda büyüyecek bir mesele değildir.
incelenmesi gereken, elzem şeyler olduğu zamanda 3-4 kişilik bir mekanizma ile bu sorun çözülebilir. hatta yönetime dair bir kontrol listesi de oluşturulup kimin, ne zaman, ne gibi bir gerekçeyle, neyin ve kimin kişi hareketlerini incelediğinin kaydı da tutulabilir.*. madem sözlük belli bir tehdit altındaysa bunu halledecek ciddi insanlar elbette var. bahanelerden önce ciddi ciddi yetki paylaşımı yapılırsa, çocuk oyuncağına çevirilmezse gayette güzel işler. kısacası bu tarz söylemler öyle ya da böyle sözlükte bir çok kez dile getirilmiş ve bu gidişle daha çok getirilecektir.* bu şekilde töhmet altında kalmaktan, yerli yersiz milletin ağzına sakız olmaktan, yani sözlüğün itibarsızlaştırılmasındansa ... sözlüğün bu şekilde itham edilmesine izin verilmeyecek önlemler alınması gerekir. hali hazırdaki sorunları ortadan kaldırmak gerekmektedir. insanlar kendilerini demokratikçe, keyifle ve türkiyede hiçbir yerde olamayacakları kadar özgürce ifade edeceklerini düşündükleri için burdadırlar*. ama unutulmamalıdır ki özgürlük derkende sözlük ortasında saç saça, baş başa kavgasını; birbirilerinin kirli çamaşırlarını, dedikodu kazanını da izlemeye meraklı değiliz. sonra insanlar elbette soğurlar. ardındanda soğudu diye afra tavra yapmanın kime ne faydası var ki? gerçi sözlükten soğuduysanız, ısındığınız zaman gene yazarsınız. kimsenin burada asarım, keserim, atarım diye ahkam kesemeyeceği gibi kimseninde sınırları zorlayacak davranışlarda bulunmaya hakkı yoktur. sonra ondan, bundan, kediden diye bahanelerle komik duruma düşersiniz. sonuçta hiçbir şey vazgeçilmez değildir.

neyse sevgili sözlük sakinleri. işte sözlükten soğuma başlıklı bir küçük tiyatral çalışmamızı daha izlediniz. aslında yukarıda bahsettiklerimde de böyle bir durum olsa neler yazabilirimin ufacık işaretini veriyorum. ama dediğimiz gibi işte neyseki bir tiyatro(!) malumunuz bazen sözlüğe renk katmak için böyle tartışırmış gibi yapıp, dikkat çekip izlenirlik arttırılabilir. aslında böylesine bir çıngardansa bu durumu bir pr çalışması olarak görmek sanırız daha mantıklı. umarız bu eseri de çekirdeklerinizi çitleterek soluksuz izlemişsinizdir...(!)

(bkz: ayı sözlük iftiharla sunar)*

not: bu entry yi gereksiz diye silmek isteyen nüktedan arkadaşlarımız olabilirler. elbette bazı yanları olabilir ama silmeden önce, öncelikle; geçmişten günümüze başlayarak, gerekçesini belirtmek kaydıyla, aynı performansı tüm entrylerde göstermek zorundasın.

(bkz: yalayacağın kadar tükürürsün)