olayların biraz hızlı başladığı, bir anda kendinizi geçiş sürecinin başlangıcında bulduğunuz, "yahu bu kadar ahım şahım ilerleyemez, biri bir şey yapsın!" diyerek diğer eşcinsel filmlerden alışık olduğumuz şeyler bekliyor insan. şiddet, aşağlama, dışlama, öldürme gibisinden. sonuçta film biraz harika, eddie redmayne'nin oyunculuğundan bahsetmiyorum bile daha ötesi, iyisi olamazdı çünkü. o mimikler, el hareketleri, bakışlar; o kadar mükemmeldiki. tekrar tekrar izlenebilir sırf onun için.

ama beni irrite eden şey, finlandiyada da fransada da ingilizce konuşulması. çok yapay duruyor, gerçekçi değil. patates çuvalı amerikalılar üşenip izlemez diye mi ingilizce yapıyorlar. *