izledikten sonra bir süre yerimden kalkamadığım yine bir darren aronofsky filmidir.sonra her eşyayı bal renginde görmeye başlamıştım (2500 lü yıllardaki kurumuş ağaç sahnelerinden sebep).
ölüm ancak bu kadar güzel resmedilirdi bir şiire.
keşke filmden anlayan bir arkadaşım olsa da bu film üzerinde günlerce konuşsaydım demişimdir ama yine de diyorum konuşabileceğim biri varsa benimle irtibata geçebilirler hala...

sanırım sadece özetleyebilirim (her ne kadar haiddegger her özet faşizandır dese de) :
ölümsüz olmak için ölmek gerekir ve ölüm huşuya giden yoldur...

bir hadis-i şerif te bu özeti onaylar niteliktedir: insan şimdi rüyadadır; ölünce uyanacaktır