tiny furniture

2010 yapımı lena dunham draması. girls'den sonra izlediğim için alışık olduğum bir tarzdı. bol diyaloglar ve karakter derinliği ön planda. hayatın bir parçası gibi akıp gidiyor. bittiğinin de farkına varmıyorsunuz zaten. filmin özellikle anlatmaya çalıştığı bir şey yok. başka bir hayatı gözlemliyoruz bir buçuk saat boyunca. oyunculuklar çok başarılı. lena dunham'ın krizleri yine çok eğlenceli.