ümit yaşar oğuzcan

22 ağustos 1926, tarsus doğumlu şairdir. oldukça melankolik şiirleri bulunur, yaklaşık intihara kalkmış hepsinde de başarısız olmuştur. aşklarının daima karşılıksız olduğuna inanır. hani o derece ümitsizdir - adıyla ne kadar da tezat- aşkı karşılık bulsa bile karşıdakinin kendisine acıdığına inanıp çekip gideceğinden eminim. "sahibini arayan mektuplar" isimli çok güzel bir eseri vardır.

darağacı adlı şiirinde geçen "beni hayallerimin bittiği yere asın" dizesi insanı hayallerinin var ettiğini çok güzel anlatmıştır.

oğlu vedat'ın ölümünden sonra tümüyle sıyırır. ölüm artık onun şiirlerinde vazgeçilmez olmuştur. hatta olay şöyle rivayet olunur; oğlu vedat bu yaşama dayanamayıp galata kulesinden atlayarak intihar eder. görevliler geldiğinde çocuğun avucuna şunu yazdığını görürler "öyle ölünmez, böyle ölünür baba..!" oğlu vedata yazdığı şiir yürek burkar.

ayrıca sana bir tanrı getirdim adlı muhteşem bir şiiri vardır. gerçekten sevgiliye tapmanın ne demek olduğunu anlarsınız.

yapitlari
insanoğlu (1947)
deniz musikisi (1949)
dillere destan (1954)
dolmuş (1955)
aşkımızın son çarşambası (1955)
bir daha ölmek (1956)
kör ayna (1957)
iki kişiye bir dünya (1957)
beni unutma (1959, seçme şiirler)
karanlığın gözleri (1960)
akıllı maymunlar (1960)
seninle ölmek istiyorum (1960)
üstüme varma istanbul (1961)
sahibini arayan mektuplar (1961)
yeni dünya rekoru (1961)
sevenler ölmez (1962)
çigan gözler (1962)
ötesi yok (1963)
hüzün şarkıları (1963)
bir gün anlarsın (1965)
sadrazamın sol kulağı (1965)
mihriban'a şiirler (1965)
taşlar ve başlar (1966)
seni sevmek (1966)
toprak olana kadar (1968)
ben seni sevdim mi (1968)
halktan yana (1969)
aşk mıydı o (1969)
önce sen sonra sen (1971)
rubailer (1972)
yalan bitti (1975)
en eski yalnızlığımdır aşk benim (1978)
dikiz aynası (1982)
acılar denizi (1977, seçme şiirler)
bütün şiirleri (1982-1984, dört cilt)
3 Entry Daha