" hayatımda ilk defa bir tane dilek tuttum. arzumun muhatabının kim olduğunu bilmiyordum tabii. pasta tanrısı mı , mum tanrısı mı , krema mı ? ve içimden o dilek cümlesini kurdum *iyi bir insan olmak istiyorum* ... mum söndü. "
geçen sene gittiğim fotoğrafçılık kursundan gelen mailden aldığım davete göre kurs atölyesinde carlos'un model fotoğraflarını çekme şansına sahipmişim. detaylar yakındaymış. sabırsızlıkla bekleyip, flaşları üzerinde patlatacağım umarım.
bitirdikten sonra okuyacak bir sayfa daha yok mu diye son sayfayı ikiye ayırmaya çalıştım belki yapışmıştır diye. çaresiz kitabın arkasını arka kapak kısmını tekrar okudum.
zirvenin tavan yaptığı ve çok memnun kaldığım bir ortamdı. tanıştığım yazarlara, etkinliği oluşturan dark bear'a ve tanışma fırsatımın olmadığı tüm arkadaşlara teşekkürler. potansiyeli ve coşkusu yüksek nice zirvelere...
ergenliğe ilk adımını atan miniklerimizin 31 çekmeyi 31 e kadar sayıldığı zaman o anda gerçekleşeceğini düşündüren rakam. 31 e kadar sayıp hüsrana varınca elde kalıyor 3ün 1.
cafede oturup arkadaşımın gelmesini beklerken bir büyük çay istedim. garson normal ince belli bardakta getirmiş. büyük istemiştim dedim. ne büyük abi ? dedi. ney mi dedim. fincan ? mı dedi. evet fincan dedim. gitti değiştirdi ama bir ara tekrar büyük çay istediğimde yine küçük getirmişti. bu sefer bir şey demedim. çünkü aramızdaki büyüklük sorunu her defasında gittikçe daha da büyüyor gibime geldi.
tuvalet değil de bugün bir apartmanın asansöründeki aydınlatma dekoruna birisi şöyle yazmış; kapıcı beni sikti !
kimin yazdığı meçhul ama apartmanın kapıcısını kapının önünde görünce bu salak niye kendi kendine gülüyor demesin diye cebimden telefonu çıkarıp gülmeye başladım.
%50 yi oluşturanların çoğu cahil, bilgisiz, yaşı ilerlemiş ve pasif insanlar. bunlar böyle olaylarda kuyruğunu titretirler. geçen seçimlerden günümüze kadar da %50 oranında kimse kaldı mı acaba o da tartışılır. kalanlar allah selamet versin, doğru yolu göstersin.
ozgurruhlar
