dolaptan çıkmak çokzel. ama bunu kaldıramayacağını veya anlamayacağını düşündüğün insanlara dayatmamak lazım gibi. yani rol yap demiyorum ama ananene gidip ben aslında memelerden hoşlanıyorum dersen bunu anlayamayacaktır. insan hakları çerçevesinde düşünürsek daha güzel olmaz mı? mesela kimin elini tuttuğunu ananen kaldıramıyorsa ona açılma. onu kırma. çünkü bu biraz zamanla olabilecek bir şey. jenarasyon öyle yetişmiş gibi. zaman derken 50 yıllardan bahsediyorum. 3-5 değil. ama hukuksal çerçeve için uğraşabiliriz. sonuçta bütün insanlar hukuk önünde eşittir. eşit hakları vardır ve bunlara engel olunamaz. böylece istediğinin elini tutarsın ve kimse onun elini tuttuğun için sana ateş edemez.
"bir şeylere üzülüyorsam, tuvalete gitmem gerekse bile gitmem. üzülmekten gidemem. üzülmeyi bırakıp gidemem."
bu kadar güzel bir kaç kitap var. kitabı 'saksı olmanın faydaları'nı izledikten sonra okudum belki bu yüzden holden'ı hep charlie'ye benzettim. onları oturup tartışırken hayal ettim. kitapta holden'ın dışarıyı eleştirmesinden daha çok sevdiğim bir şey varsa o da phoebe ile olan iletişimi. neden benim kardeşim öyle değil nys.
yolda yürüyorken çokzel sitreyt bir kapıl gördüğünde kafanın üzerinde şöyle bir düşünce balonu geçiyorsa... "ulan keşke o kızın yerinde olsaydım...yok be keşke çocukun yerinde olsaydım."o zaman tebrikler bi'sin. şahsen...lezbiyen ya da sitreyt olsam daha kolay olurdu. çünkü "bi döyö bi şöy yöktör"lardan delice sıkıldım. bu nal dım ve de yo rul dum. ayrıca biseksüeller vardir. size sadık olmayan sevgililerinizin acısını onlardan çikarmaya ne de r si ni z? hi?
sashapoulain
