kitabın bir bölümünde şöyle yazar j. d. salinger amca:
"hiçkimseye bir şey söyleme. söylersen, herkesi kaybetmeye başlarsın."

bu iki cümlenin felsefesi üzre oturup saatlerce konuşabilirim. ama salinger amca'nın sözünü dinleyip susayım en iyisi. evet.

"bir şeylere üzülüyorsam, tuvalete gitmem gerekse bile gitmem. üzülmekten gidemem. üzülmeyi bırakıp gidemem."
bu kadar güzel bir kaç kitap var. kitabı 'saksı olmanın faydaları'nı izledikten sonra okudum belki bu yüzden holden'ı hep charlie'ye benzettim. onları oturup tartışırken hayal ettim. kitapta holden'ın dışarıyı eleştirmesinden daha çok sevdiğim bir şey varsa o da phoebe ile olan iletişimi. neden benim kardeşim öyle değil nys.

eski sevgilimin doğum günümde hediye ettiği kitap. hala kütüphanemde duruyor bir gün okumayı umut ediyorum ama elime kitabı her alışımda hayatımdan nasıl gittiği aklıma geldiği için okuyamıyorum.