gece çalışanlar için normal bir durum.ilaçlara bağlanmak istemeyenler için 7 yıldır geceleri dolaşan biri olarak yatmadan önce ayran, yoğurt veya seks önerebilirim.seks olmadı mastürbasyon da olumlu olur.

söylenen sözleri duyamama, yorgunluk hali, gözler açık ama görememe hali.

pençesine düşerseniz kurtuluşunuz zor. 29 saattir uyumuyorum. hala da uyuyamıyorum. halbuki bu dünyada en çok sevdiğim şey uyumak. ama olmuyor şuan işte.

kafamı bir şeye taktığım zaman hiçbir şekilde uyuyamıyorum ve bu sonraki günü etkiliyor. çok geç kalkıyorum, insanlara odaklanamıyorum, gergin oluyorum vs. vs. ama nedendir bilinmez gecede uyuyasım gelmiyor bir türlü ve telefon- bilgisayar derken saat 3-4 bilemedin bazen 5i 6yı bulabiliyor. kötü bir şey

salı günleri yaşadığım durum

pişmanlık duyduğum şeyleri düşününce, nerdeyse tamamı uykusuz olduğum günlerin mirası. bu günlerde sağlıklı düşünme yetimi kaybettiğim, doğruyu ve yanlışı ayırt edemediğim gibi melankolik bir ruha bürünüp, her ne kadar soğukkanlı ve irade sahibi biri olduğumu düşünsem de böyle zamanlarda güçsüz görünmeme sebep verecek duygusal tepkiler verebiliyorum.

tüm hayatım boyunca muzdarip olduğum durum. ne normal sayılan saat dilimleri arasında yatıp uyumayı ne de düzenli uykumu almayı başaramadım.
hep uyutup, en son uyuyan ben oldum.

tam da bugünlerde en büyük sorunumken gündemde görünce heyecanlandım. derdimi anlatabilme fırsatım oldu.
maalesef bir hafta on gündür falan muzdarip olduğum moral bozucu, zihinsel ve bedensel direnç kırıcı durum. önceleri sabaha karşı uyuyabilir durumdayken, şimdi öğle vakitlerinde uyuyabiliyorum. fakat bu uyku asla diğeri kadar dinlendirmiyor. gün içinde sürekli uykulu oluyorum evet hatta uykum geliyor ama şimdi uyursam gece uyuyamam diyip uyumuyorum. gece oluyor sanki sabah uykusu olan kişi ben değilmişim gibi bir türlü uykuya dalamıyorum. sabahları uyumamaya, geceleri uyumaya çalışarak zamanım akıp gidiyor. hani allah'tan öğrenciyim bir de çalışıyor olsam gerçekten berbat bir durum olurdu.

en az dört senedir değişmeyen rutin, haftada beş gün uyuyan bir canlıyım. kalan iki gün de karambole gidiyor, o iki güne de ekseriyetle paranoya, bir anda çılgınlar gibi gülümseyen arkadan da asık suratla süren saatler eşlik ediyor.

son bir haftadır ciddi anlamda çekiyorum, sonum hayrola. uyumak için direnip tüm gece yatakta boş boş vakit öldürmek ve hiç bir şey yapmamak zor.

bu aralar çok sık yaşadığım durum bir türlü onünü alamıyorum.