ruhsal toksinleri, kötülükleri, mutsuzlukları, dolmuşluğu atma eylemi, şekli, tedavisi. ayda bir yapılmalı kanımca, tek başına olunca daha etkili oluyor.

eylemlerin en kötüsüdür siz ağlamamaya alışmış söz vermişsinizdir biri gelir tek bir bakışı ile sizlerin gözlerinizin şişmesine kadar ağlamanızı sağlar ..

genel ihtiyaçtır.

dört gözle beklenen durumdur, zira göz yaşı içeride durdukça zehir dışarı aktıkca şifadır derdi ananecim.

kolay ağlayamayan bir bünyeye sahipseniz biriken her şey en alakasız şeyde patlak verir. mesela benim en son hikayem şöyle. yazın gidilen tatil beldesinde tutulan evin üst terasında, bütün arkadaşlar yattıktan sonra tek başına içmeye devam etmek, neticesinde bütün kibritleri kullanmak. son kalan kibritle de sigarayı yakıp, kibritçi kızın hikayesini hatırlayıp kontrol edilemez bir şekilde sarsılarak ağlamaya başlamak.

nenenizin mezarına gidip, akşamın sekizinde, mezarın yanında toprağa oturup saatler boyu hüngür hüngür ağlamak. kesinlikle rahatlatıyor. ah, ihtiyar kadınım, bak gör kara kızını nasıl ağlatıyorsun.

çok uzatmamak gerkir arayı. ağlamak iyi bir terapidir. sık sık kullanmak lazımdır. ağlayası yoksa bile acıklı belgessel falan seyredip ağlamalıdır.

ben geçen cuma ağladım ama öyle böyle değil.
ağladım ama attımda içimden, bu sebepten ne güzel bir hafta bu hafta değil mi?

ağlayın, ağlayınca geçiyor.

böyle bi durumu pek yaşamadım ben açıkcası, ağlak bi tip olduğum için ona buna ağlarım. uzun zamanım olmadı pek ağlamadan geçen. ağlamanın verdiği rahatlık da hiçbir şeyde olmuyor bence, en iyi terapi yöntemi gibi geliyor bana. ağladığın sebep de sanki durumuna göre gözyaşlarınla gidiyor gibi. insanın uykusu geliyor falan, bi kalkıyosun yüz göz şişmiş. şapşal şapşal bakıyosun etrafa. allah ağlatmasın arkadaşlar, ama ağlamanız varsa da tutmayın canım. salın gitsin, salın. :)