15 ekim-30 aralık tarihleri arasında ankara cer modern 'de gösterime sunulan dijital van gogh sergisidir. resme olan yeteneğini keşfettiği anla ölümü arasındaki 10 yıl boyunca verdiği eserlerin duvarlara projeksiyonla yansıtılarak gösterildiği bu sergide van gogh'un psikolojik sorunları, babasıyla ilişkisi, değer verdiği tek kardeşi theo, akıl hastanesi, melankoli ve yeniden kendini "bulduğu" dönem boyunca yaptığı eserlerdeki hareketliliği, durağanlığı ve hüznü hissedebiliyorsunuz. sergi boyunca resimlere klasik müzikler ve van gogh'un kardeşi theo'ya yazdığı mektuplardan küçük alıntılar da eşlik ediyor.


her şey bir yana, bu sarı renge tutkun ressamın, yıllar önce hayatını okumama rağmen sergide theo'ya yazdığı mektuplara, onun hastalığındaki çaresizliğine ve intiharına da şahit olmak beni gerçekten çok sarstı. sergi boyunca tüylerim diken diken ve gözlerim dolu doluydu. sevilmeye bu kadar hasret başka bir insanın acısına tanık olmamıştım.

"kalbimi ve ruhumu işime kattım, bunu yaparken de aklımı kaybettim."

"bazen bütün bir gün kimseyle konuşmadığım oluyor"

"keşke beni olduğum gibi kabul etseler."

ankara'da olan arkadaşlara tavsiyemdir. bayram nedeniyle sakin bir ortam olduğu için keyfini çıkarabilirsiniz


sergide çalan müzikler ise (youtube:http://www.youtube.com/playlist?list=pl38a7df8ece24e291)