başrollerinde shailene woodley, eva green, christopher meloni ve shiloh fernandez'in yer aldığı, 2014 yapımı gregg araki psikolojik gerilim filmi. konusu ise 1988 yılında henüz genç bir kız olan kat'in sorunlu annesinin kayboluşu ve devamında gelişen olaylar çerçevesinde ilerliyor. çok başarılı olmasa da ortalama üzeri bir film gibi.
filmin başından beri kat'in annesinde bir terslik olduğu apaçık; o dengesizlikleri, ruh halleri. ancak filmi sonu ile aslında insan bir anlamda az-çok kendisine hak da veriyor. yanlış eş seçiminin herkesin hayatının içine sıçtığının da bir başka güzel örneği. kat'in annesi eve ile arasındaki çatışmalar bir yana, babanın kızının sevgilisi ile kırıştırması gerçeği gerçekten çok güzel bir yerden vurdu. zaten o oğlan (shiloh fernandez) da bizim takıma oynamasa üzülürdüm açıkcası. zaten chris meloni olunca hafiften bir eşcinsellik çıkmasını da beklemedim değil. film boyunca kat'in rüyaları aslında annesinin nerede olduğu hakkında açık bir fikir verirken kendisimnin bu kadar geç anlaması beni şaşırttı ama güzel bir imgeleme olmuş. shailene woodley en iyi oyunculuğu olmasa da filmde güzel bir iş çıkartıyor, tam o cool, toplum yargılarını umursamaz kız tavırlarında. eva green zaten aşmış kendisini, bu kadın daha ne kadar iyi olacak bilemiyorum her filminde ayrı bir hayran bırakıyor beni kendisine. hele de filmin depeche modelu soundtrackleri ise ayrı bir güzel. özellikle de bağımsız bir film için epey iyi bir süreç ve twist yaptıran bir sondu.
ve bir kez daha gösteriyor ki '' it is always the husband.'' --- spoiler ---
gregg araki ve eva green'i aynı projede gördükten sonra çıkmasını abartılı bir merakla beklediğim filmdi. beklentimi boşa çıkarmadı gregg araki. oyunculuk, kurgu, müzik ve özellikle görüntü yönetmenliği açısından çok başarılıydı. sondaki twist on yıl düşünsem aklıma gelmezdi. ayrıca shiloh fernandez ve thomas jane neydi öyle.
fatgalcga
dark bear