bazı zamanlar yalnız kaldığım ya da ne bileyim birileriyle eğlenip sohbet etmediğim zaman kendimi çok boşluğa düşmüş, terk edilmiş hissediyorum. böyle dönemlerimde evde üst üste tek başıma durabildiğim gece sayısı "1" . bu süre uzarsa kendimi öyle olmasa bile unutulmuş, yok olmuş gibi hissediyorum. mesela dışarı çıkıp kimseyle görüşmesem bile çevremde insan sesi duymak beni huzura kavuşturuyor. bazen ise beni bir salın mk nefes alamıyom diye bağırasım geliyor. eserekli tatlı bir deli olduğumdan bahsetmiş miydim?