yalnızlıktan ölmeyen insan

bu benimdir. günlerce evden çıkmasam, yediğim önümde yemediğim arkamda olsun dışarı çıkmama gerek olmasın sıkılmam, yalnızlıktan evde tek başıma olmaktan fazla huzurlu olurum. mesela annemler yanıma gelmeden önce kedim ve ben haftasonları ikimiz de evde dinlenirdik, dışarı çıkmayıp evde sessiz sakin yaşar dururduk. özlüyorum şimdi o günlerimi.
iç sesim susmaz susmaz ne kadar yalnız olsam da. bu aralar kendi kendimin en yakın arkadaşı, eşi, dostu ve sevgilisiyim
yalnızlığı seven veya alışmış olan insanlar için geçerli durumdur.
17 gün boyunca evden çıkmamış, tüm gün uyuyup, tüm gece uyanık kalarak evdekilerin yüzünü bile nadir görmüş, telefonu kapamış, sosyal medyadan uzak kalmış birisi olarak bu benim galiba. sonra the dark knight rises vizyona girmişti ve çıkmak zorunda kalmıştım. ondan sonra da arkadaşlarımla buluşmuştum.