beş altı yaşındayken benden bir yaş büyük ablamla akşam üzeri dışarı çıkmıştık. eve dönerken mahallede bir evin kapısını çalıp koşalim dedik. yumruklayıp kaçtık. meğer o gün bu evin adamları birileriyle kavga etmişler. bi baktım adamlar ellerinde keser türü şeylerle ablamla bizi kovalıyolar. nası koştuğumu hiç bilmiyorum. ablam geride kalmış kimin umrunda... eve bi yetiştim. ağlıyorum. annem ne oldu dedi. ablan nerde. köpek mi kovaladı falan. ben diyorum anne ablam öldü, umudunu kes. o artık yok. meğer ben koşarken ablam durup yanlışlık oldu falan demiş. öyle ahım şahım bi kovalama da yokmuş zaten. çocuk işte...