şu sıralar herkesin zaman zaman yaşadığı ruh hali içindeyim. hani hayatınızda her şeyin aynı monotonlukta devam ettiğini fark edersiniz , bundan sıkılırsınız ama yine de bunu değiştirmeye uğraşmazsınız ya o işte. kendime en çok kızdığım şeylerden biri bu zaten , düzeni değiştirmekten korkmak ve ne kadar bunalsam da aynı evreleri saat saat , dakika dakika yaşamak. bi kaç haftaya geçer kesin , monotonluk değil bu farkındalık geçer.

neyse önümde vizeler var zaten bunları düşünmeye vakit bulamayacağımı hayal ederek kendimi avutayım.