bu renk bana hep bir zamanların müthiş parçalarından birini hatırlatır.
çocukken teyzemin yemyeşil gözlerine bakarak bu şarkıyı söylediğimi hatırlarım...tamamını değil tabi ki, o meşhur nakaratını...
emel sayın'dan dinlemek ayrı bir keyifti.

"kapat gözlerini kimse görmesin
yalnız benim için bak yeşil yeşil
gözlerin kimseye ümit vermesin
yalnız benim için bak yeşil yeşil

seni öyle sevdim ölürcesine
tanrı'nın yazdığı şiircesine
içimden geçeni bilircesine
yalnız benim için bak yeşil yeşil"

beste: mustafa seyran
güfte: mehmet erbulan