hakkında üzülmemek gereken sınav. lise dönemlerinde psikolojik durumum iyi değildi, derslere ağırlık veremediğim için sınav çok rezil geçmişti. ayrıca istediğim bölümlere alınmadım, puanı düşük olanların, sürekli dedikodu yapanların bulunduğu bir bölüme düştüm. istediğim bölümler grafik veya bilgisayardı. ikisi de tutmadı. ama ben oturup ağlamak yerine, internette birçok paylaşımcı insanın bize sunduğu programlama ve grafik tasarım derslerine bakarak kendimi bu konularda geliştirmeye çalışıyorum. daha da çok hırs oldu bende. bu aralar bayağı hızlandırdım bu konudaki çalışmalarımı; çok hızlı öğreniyorum. belli mi olur, belki bilgisayar mühendisliğinden mezun olanlardan daha iyi şeyler beceririm. ha, şöyle bir şey var, şu an matematikteki sinüs, kosinüs gibi kavramlar işime çok yarıyor, yine öğrendim aynı şeyleri. yani önceden öğrenseymişim bir zararım olmazmış. ama o zaman nereden bilebilirdim ki ileride işime yarayacağını. ki ben bilgisayar ile uğraştığım için işime yarıyor. atıyorum bitki ile uğraşacak birisinin işine yine yaramayacak. ama tabi bazı şeyleri kendi başınıza öğrenemiyorsunuz, örneğin bir makine mühendisinin yaptığı şeyi evde kendiniz yapamazsınız belki. ama eğer hedefinizi belirlemişseniz ona göre ilerliyorsunuz, belirlemediyseniz istediğiniz üniversiteye girin, hiçbir şey yapamazsınız. zaten ben geçmişte olan şeylere pek takılmamaya çalışıyorum; uğraşımı seviyorum, bunu ilerletmeye odaklanıyorum sadece, hepsi bu. bir tane daha zararı var iyi bir üniversite kazanamamanın: etrafınızda çok mal insanlar olduğu için üniversitenin tadını çıkartamıyorsunuz. ben o kadar okudum ama hiçbir tat almadım üniversite yaşamından.

bir de hetero birinden hoşlandıysanız o zaman da üniversite yaşamınız boka sarıyor.