içimde bir dağa çıkıp çığlıklar atma isteği var... içimde tuttuklarımın haddi hesabı yok galiba. artık taşıyamıyorum da... ilk defa yürürken ayaklarımın nereye gittiğini bilmediğimi ve o ayaklarımın bedenimi taşıyamadığını da fark ettim. bir gün bu acıdan kurtulmak için gideceğim ve giderken herkesten aynı anda gideceğim. sen bunları asla bilmeyeceksin, ben de sana anlatmayacağım. acının bir adabı olmalı