ağlamazsın. ağlayamazsın. gözlerin kupkurudur. adı hissizlik olan büyük bir kara delik içerisindesindir. sanki bir ölümü inkar edercesine günler geçer. her şey normaldir, her şey aynı gibidir. ama sonra bir gün bir taşa takılır düşersin. seni o taş uyandırır, gözünden düşmüş o bir damla uyandırır*. kimse neden ağladığını da anlamaz ama sen bilirsin. bunlar geçmişten gelen geç kalmış birkaç tane gözyaşıdır hepsi bu. "canım acıdı." dersin dizini göstererek.
dizin mi acıyor yoksa kalbin mi? yara olmuş avuç içlerin mi acıyor yoksa yüreğin mi?