aktif eşcinsellerin ekseriyetle homofobik olmaları

son zamanlarda gözlemlediğim üzücü durum. yetiştikleri ata erkil toplumda "etken" olmayı bir üstünlük olarak görüyorlar. bu gruptakilere göre "sikilmek" aşağılayıcıdır ve kadını anımsatır.
anal seksten zevk almıyor olabilir, aktif olmayı daha çok seviyor olabilir ama genelde hayatında hiç pasif olmayı denememiş veyahut pasif olmaya tamamen karşı olan aktif eşcinsellerde görülür. bu grubun büyük kısmı aynı zamanda kendilerini biseksüel olarak tanımlarlar ki tamamen kafa karışıklığıdırlar.
eşcinsellik -ortaklık gerektiren- bir sevişme tarzı biraz da... birinin aktif ya da pasif olduğunu öne sürmek bana "kadın illa misyoner pozisyonunda sevişecek" diye tepinen hıristiyanları anımsatıyor. almayı, ya da sokmayı sevmek, neden kimliklerin de bu şekilde olması gerektiğini düşündürüyor? düşünen varsa belki ortada bir korku da var; çünkü korku, genelde doğadışı yorumların bir numaralı tetikleyicisidir. şimdi soruyorum: sizce "aktifimmm"lerde böyle bir ayrıştırma, sınıflandırma, şablonlama yok mu? bence var.