açlık, barınma gibi temel ihtiyaçları karşılayabilen insanların eğer hayata dair belli hedefleri, amaçları olmazssa o vakit kendini boşlukta hissediyor ve "mutsuz" olmaya başlıyor. o boşluk halini de doyurabileceği en iyi yerler televizyon ve sosyal medya çünkü ulaşmasi kolay ve sanal ortamın içinde bulunman belli bi zahmet gerektirmiyor. bu sanal ortamı besleyen en önemli kaynaklardan biri de kapitalizmin dışa vurumu. onlar senin gözüne sokarcasına lüks yaşamı konu ediniyor. hal boyle olunca sen de o lükse zamanla alışıyor ve hatta hayran kalıyorsun, sana ait olmasını istiyorsun. bi "mutsuzluk" sebebi de bu son bahsettiğim yer oluyor.
peki alttaki yazarın hayata dair amaçları neler?