bir gün herhangi bir insanla evlenebileceğimi düşünmüyorum. evleneceğimi de düşünmüyorum.
bu evlilik olayını bana reelde, yüzyüze soran insanlara, evlenmek istemediğimi, ilerde evlenmeyi de düşünmediğimi, fakat yaşım geçmeye başladıktan sonra belki —hani olur da— çocuk falan istersem sırf çocuk için "belki" evlenmek isteyebileceğimi söylüyorum.
şimdiden, şu andan söz etmek gerekirse ben çocuk falan da istemiyorum, hatta çocukları genellikle sevmiyorum ve yorucu buluyorum. her çocuk aynı olmasa bile, ne kadar sempatik olurlarsa olsunlar enerji tüketme kapasiteleri çok yüksek; çocukla çocuk olma gücüm kısa sürede tükendikten sonra sevimli arkadaş rolü yapma aşamasına geçiyorum ister istemez, o da kısa sürüyor. çoğu yapıştığı için kolay sökülmüyor, tekrar tekrar görüştüklerim de ne bok bir yetişkin olduğumu anladıkları için bana uyuz olmaya başlıyorlar.
ayrıca aile kurmak, çocuk sahibi olunmasa bile bir yığın gereksiz sorumluluk demek.
oldu da eşcinsel evlilik yasallaştı diyelim. yine evlenmem.
evliliğin yasal/kurumsal açıdan faydalarını, evlenemeyen gey çiftlerin mahrum kaldıkları hakları falan daha önce ben de dinledim, tabii ki o da olsun, tabii ki istediğimiz zaman bizimle aynı cinsiyette kişilerle evlenebilelim. ama işte pek bana göre bir şey değil.
olur da biriyle bitmek bilmeyen bir ilişkim olur, birlikte yaşamaya falan başlarım, o zaman belki "işte bak kağıt üzerinde olmasa da evlendik" falan diye şakasını yaparım ancak.

alttaki yazara sorum:
eşcinsel olduğunu belli ederek mi yaşıyorsun yoksa gizleyip rol mü yapıyorsun? belli ederek yaşıyorsan, çevredeki insanların davranışlarında ne gibi değişimler gözlemledin belli ettiğin süre boyunca?
bir de ikinci soru olarak yurt dışında ya da başka şehirde yaşamaya gitmek konusunda düşüncelerini merak ediyorum.