film gerçekten denildiği gibi kötü noktalanan bir ilişkiyi gösteriyor fakat filmin ana odağı kesinlikle bu ilişki değil. hatta ilişki çok yoğun duygular içermesine rağmen bir aşk değildi bence, bir tutulmaydı. film odağında merab'ın kimliğini keşif sürecine şahit oluyoruz ve yönetmen çok etkileyici bir dans sahnesiyle sonlandırıyor filmini. son sahnede merab heteronormatif gürcü dansını queerleştirerek film boyunca izlediğimiz kimlik arayışını zirveye taşıyor. ayrıca düğün sahnesinden sonra odasındaki bütün posterleri çıkarıp yalnızca spirited away'in afişini bırakması bu kimlik arayışının bir sembolü niteliğindeydi diye düşünüyorum ben.