anksiyete bozukluğu

gerekli antidepresan ile tedavi edilebilen bir sorun... doktor kontrolunde tabi. bilip bilmeden alınmaz bu ilaçlar. adamın çok güzel yerlerine kötü kötü koyar.
nikimsi bu rahatsızlığı oldukça detaylı bir şekilde kaleme aldı;

http://homojen.ayisozluk.com/yaygin-kaygi-bozuklugu/
bu olay bende artık ikincil kişilik olarak yerleşti sanırım. ulan hayatımın her anında olmak zorunda mı bilmiyorum. engelleyemiyorum da. bakkala giderken bile hissediyorum. gitsem mi gitmesem mi, bugün evden hiç çıkmasam mı, yatsam mı yatmasam mı, otursam naapıcam böyle saçmasapan dertlerim var lan yoruldum ama engelleyemiyorum gök.
son zamanlarda hayatı bana zindan eden, her şey sanki her an elimden alınacakmış gibi panikler yaşatan, rahat nefes almama engel olan, bir nevi yaşatmayan rahatsızlık. bir de mükemmeliyetçiliğiniz varsa dozunu yükseltir, sanki allah'mışsınızcasına hata yapmamalıymışsınız hissine neden olur, en sonunda bir adım atmaya korkar hale gelirsiniz (en azından bende öyle). her şeyi elime yüzüme bulaştırabilirim şu an. help. (bkz:anksiyete atağı)
gelinebilecek son noktadır. insan bozulan bir canlıdır düzelen değil.


acaba?
telefonu açmıyor acaba bisey olacak nasipse inşallah aman nazar değmesin bilmem ne olmasın ya öyle olursa ? ya olumlu baktığım an olumlu düşündüğüm an tam tersi olursa ya ben olumsuz düşündüğümden hersey yolunda gidiyorsa? olumlu düşündüğüm an biseyler olur mu ?

gibi gibi düşüncelerdir.
kişiyi oldukça çaresiz, yalnız, korku dolu, kapana kısılmış hissettiren bunaltıcı bir bozukluk. maalesef geçmişte bu meretten kaynaklı olarak ortalama bir buçuk sene ilaç tedavisi gördüm. buna sahip bireylere lütfen huzur verin. "ama hayatım bizler de çok şey yaşıyoruz anksiyete çok normaahğl?" demeyin. adı üstünde anksiyete diyorsun anksiyete bozukluğu değil.
bu aralar 'soldan soldan gelmeye' başlayan hadise. yine endişeler, yine korkular, yine ben.
bugün telefonumun şarjı bitti. bana ulaşamayacaklar diye binlerce şey geçirdim aklımdan. geçirmekle kalmadım ulaşamadıkları zaman kime ulaşırlar konusunda senaryolar oluşturup onu kafamda işlettim. netice olarak ortamdaki herkesi ayaklandırıp kendimi eve attım. tel şarjda ben evde salak salak şeyler düşünüyorum tabi yine. az önce aile yakınlarından birini öldürdüm, hatta öldürmekle kalmadım cenaze işlemlerini yapıp cenaze sonrası nerede yemek yeneceğini ayarladım.
sanırım problemli bir dönemden geçiyorum. umarım atlatırım.