ateist eşcinsel

bir çoğu emperyalisttir. her eşcinselin ateist olması gerektiğini dinlerin onları lanetlediğini düşünürler. tüm eşcinselleri hak yoluna ironi yaparak davet ederler. başka bir türü ise ateizmin çok cool olduğunu düşünüp içindeki inanç kırıntılarına inat marjinal görünme çabası içerisindedirler.
inanıp inanmamak sorun değil asl olan inançsızlıklarına saygı beklerken inananlarla taşak geçme haklarını kendilerinde bulmaları.
yobaz dincilerle bazen farkında olmadan aynı kulvar da yarışırlar.bir modeline göre dinden çıkmış ve katli vaciptir,cool eşcinselimize göre uğrunda mücadele edilmeyecek kadar zavallıdır.ortak nokta boşuna oksijen tüketen canlı organizma olmalarıdır.
bazı yazarların, katliamcılıkla, umarsamazlık eylemini birbiriyle fena halde karıştırdığını gösteren başlık.
basit bir dille anlatalım. ortada din diye bir mefhum var. o dinin anayasası yerine geçen bir kitabı var. o anayasada suçların ve cezaların tanımı yapılmış. benim bir eylemimi- ki bu eylem bana göre suç değil- suç olarak değerlendirip ölümle cezalandırıyor. ben diyorum ki bu, günümüzün insani ölçülerine göre bir suç değildir. hangi çağda yaşıyoruz? bu eylem suç olmaktan çıkarılsın. onlar diyor ki hayir bizim anayasamız bir bütündür, kutsaldır, değiştirilemez, dokunulamaz. o zaman ben sizin anayasanızı tanımıyorum diyorum. benimle aynı durumda olan başka biri de gelip bana çatıyor, akıl veriyor, beni cool bir züppe olmakla itham ediyor. oysa ben ona sen şunu yap bunu yap dememişim... istediğini yapmakta özgür. o anayasanın içinde sonsuza kadar varolacak ölüm fermanından rahatsızlık duymadan, o yasaya biat edenlerin hepsinin yobaz olmadığından teselli bularak, sonsuza kadar yaşayabilir. ben de stokholm sendromu der geçerim. ancak sapla samanı karıştırmadığı müddetçe.

ateist bir eşcinselle, yobaz bir dindarı bir tutan bir akıl, ancak yurdumun bereketli topraklarında yetişir.... ne diyim ki, zekeriya beyaz öpsün sizi....